Gedichten wedstrijd

Kortbai

Wat of in je hart zit, is altoid kortbai
Weer of je je thuis voele, voel je je vrai
Weerom? Met gien pen ken ik dat goed beskroive

Toch weet ik: hier hoor ik en hier wul ik bloive
Weer mense bloid groete, ze kenne mekaar
D'r is genog ruimte voor oôs allegaar

Maar niet iederien die hier weunt komt van hier
De vlucht of de liefde of werk of 't plezier
Déérom ben ze hier kommen om hier te leven
En zô oôze kerne meer kleure te geven

'n Roikdom is 't, zôveul verskaaienhoid
As dat in je hart komt, raak je 't gien meer kwoit

En wat in je hart zit, is altoid kortbai
'k Wens ieder 'n plek hier, zô mooi en zô vrai

Martine Meester - van Groningen

Probeer

Probeer opnieuw te beginnen
Elke dag een beetje meer
Nieuwe kansen nieuwe zinnen
Zodat je er wat van leert

Blij te zijn in het leven
Vrede te hebben met wat er is
Elkaar steun en troost te geven
Als je iemand mist

Probeer te genieten van het leven
En sta eens een momentje stil
Vraag jezelf af
Wat je met je leven wil

Ga met kleine sprongen door het leven
Bewonder het leven elke dag
Want het leven duurt maar even
Dus leef van dag tot dag

Probeer niet te streven naar perfectie
Je geeft meer dan je denkt
Omarm je imperfectie
Vecht voor wat je waard bent

Een ieder heeft zijn eigen verhaal
Ook al zie je dat soms niet
Jouw leven is je grootste geschenk
Bijzonder, kort en uniek!

Maricela Duipmans

Heimwee

Het doet zo zeer
Ver weg te zijn van het IJsselmeer

Daar waar ik ter wereld kwam
Tegenover Bello de stoomtrein
Die mij in gedachten op mijn eerste reis mee nam

Ooit moest ik daar weg
Mijn hart achterna
Hartstochtelijk alle hoeken van de wereld langs gegaan

Opzoek naar die ene andere persoon
Hem ook vond
De muziek die ons in het echt verbond

Ik mis het kanaal en de sloot
Waar ik opgroeide met mijn boot
En samen met mijn vriendinnen aan het roer Tot aan de zonsondergang langs de oevers voer

Wanneer ik in Medemblik bij papa en mama logeer
Dan zijn het de klingelende masten die ik eer

Ze brengen mij in een cadans
Een meditatieve toestand

In de haven
Beschut tegen wind en golven
Daarvoor zijn we niet gemaakt
Je moet leren zeilen op de wind van vandaag

Logeren bij oma Sophia Hoff
Waarbij ik regelmatig met een kopje TEE op de bank plof
Ze leerde mij kussentjes maken met de handnaaimachine en oude stukjes stof

Ze leerde me Rummikuppen
En zette intussen stiekem de klok een uur vooruit
Zodat het leek dat ik laat naar bed mocht
Dat was de filosophia van oma Hoff
Haar tijd al ver vooruit, alleen maar love

Krulspelden en een kletskoek
We maakten het eenvoudig gezellig
Zonder blauwe schermen, apps en Facebook We hadden de likes niet nodig
Het was al goed

We wandelden langs de lange lindelaan
Waar Lientje leerde lopen
Wat hadden we het fijn
Ik mis deze dagen
En deze dagen missen mij

Ze zullen alleen in mijn hart
En achter gesloten ogen nog zichtbaar zijn
Zoveel foto’s schoten we niet in die tijd

Oma leerde mij om de wereld met een lach en een dosis humor te omarmen net als zij
Een Patatje Mét
Van 'Rembrandt' erbij

Met geloof, hoop en liefde in mijn hart
Groeide ik verder op mijn levenspad
En nam de passie voor muziek mij jaren later Verder de wereld over van land naar land
En uiteindelijk in Duitsland beland.

Als Dj en Producer van podium naar club
Van geluidsstudio naar platenlabel
Mijn muziek raakte de wereld en bracht mij succes en geluk

Als jonge vrouw met een boodschap vanuit mijn hart
Het draaien van plaatjes
Het maken van beats en grooves
Die de harten raken in het diepst van de nacht
En ik produceerde een plaat
Met de stem van mijn vader als leidraad.

Een ode aan mijn oma, mijn familie en de dijk Daar waar ik ter wereld kwam
Een liefdevolle gedachten naar de schoonheid van die tijd
Mijn tijd

De tijd die langzaam wegtikt
Of hoe je er ook naar kijkt
De tijd die ik daar leefde
En mij verwarmd van binnen als ik er op terug kijk

Nu moeten we mediteren als gedachten Melancholisch onze gevoelens raken
Dan is het beter te zijn in het nu
Want er is niets meer wat nu is
Dat doet minder pijn

Het grootste mysterie van deze tijd
Misschien moeten we vaker delen wat je voelt Zodat je het in het licht kan zetten en er ruimte ontstaat
Voor de heling en echtheid van weemoed

Je herinneringen
Zijn alles wat je hebt
En daar waar de tijd zo mooi was
Wil je voor altijd blijven
Als deze langzaam wegebt

De plek zal altijd blijven
Maar de rest veranderd continue
De kunst is om
Te omarmen en weer los te laten.
Op weg naar een nieuw nu

De woorden van liefde opgedragen
Aan een plek
Waar mijn ziel besloot naar beneden te dalen
Deze wil uitdragen
Een gedachte en een gevoel van diep respect

Respect voor het leven, de mensen
De natuur en de tijd
De dagen die wij deelden, samen in die tijd.

Gewoon Heimwee naar dat wat was
De plek waar mijn leven ooit begonnen was Naar daar waar
Ik het fundament van leven, spelen
Muziek en liefde leerde delen

En nu verder geven mag
Aan het mooiste wat er is
Mijn eigen kind

Zoekend naar een huis met een tuin
Een plek voor 3 Duitse herders, 6 katten
Mijn kind, mijn man en ik

Terug naar het fundament
Wat ik kreeg als kind 
Heimwee naar dat wat ooit was
Een ode aan m’n jongere ik
Een nieuw begin in Medemblik.

Liefs, Lien

Carolien Arends

Kom Dichterbij

Kom dichterbij
Zie een land dat reikt
Van polder tot haven
Wat voor wind noch weer meer wijkt
Waar men zich in de stilte en rust kan laven

Kom wat dichterbij
Zie in de kernen een eenheid
Een samenkomst van verschillen
Die verdampen in Westfriese gezelligheid
Eentje die je zorgen en verlangens doen verstillen

Kom nog dichterbij
Zie koeien, paarden, schapen in de wei
Onbegrensde velden in felle kleuren
Eindeloze zonsondergangen, vogels zo vrij
Een plek die belofte biedt van wat staat te gebeuren

Kom nog een beetje dichterbij
Zie een weelderig rijk
Wiens weidsheid zorgt voor een opkikker
Als je alles zo bij elkaar bekijkt
Maakt je dat toch een trotse Medemblikker

Robbert van tol

Vrede

De aarde beeft
De lucht trilt
Ik dicht je, dichterbij

De aanvaller
De vluchteling
Steken beiden een grens over
Ik dicht je, dichterbij

Oorlog
Zo ver weg
Zo dichtbij
Ik dicht je, dichterbij

Als de vluchteling
Eindelijk thuiskomt
Is de vrede daar
Ik dicht je, dichterbij

Als oorlog een luisterend oor heeft
Hoort het de vrede
Ik dicht je, dichterbij

Ik dicht je, in mij

Dick Sijm